Polityka pieniężna: definicja, cele, rodzaje, narzędzia

O ile jeszcze dwa-trzy lata temu z zewnątrz importowaliśmy inflację w cenach paliw, o tyle teraz otoczenie europejskie zaczęło nam inflację obniżać. Prezydent USA Donald Trump ogłosił nałożenie ceł na Chiny w wysokości 125 procent. Jednocześnie zarządził 90-dniową przerwę w stosowaniu podwyższonych ceł dla innych państw.

“Mam pretensje, że sklepy nie opuszczają cen”

Aby je osiągnąć, konieczne będzie prowadzenie polityki fiskalnej skoordynowanej z polityką pieniężną. W rzeczywistości polityka monetarna ma wiele ograniczeń i dlatego wielu ekonomistów sprzeciwia się stosowaniu tej polityki, twierdząc, że głoszą cykle gospodarcze. Ponadto, niejednokrotnie mechanizmy polityki pieniężnej nie osiągają zamierzonych celów, lecz zmieniają inne czynniki. Na przykład, jeśli zwiększymy podaż pieniądza w gospodarce, aby osiągnąć wzrost gospodarczy, możemy osiągnąć jedynie wzrost cen. W latach 70 – tych istniała doktryna stabilności cen poprzez kształtowanie popytu i podaży na rynku pieniądza.

Działania w zakresie polityki monetarnej NBP i Rady Polityki Pieniężnej

Rządzący mogą świadomie dążyć do rozwoju, zastoju, a nawet kryzysów gospodarczych. Podstawowym instrumentem polityki pieniężnej jest regulowanie ilości pieniądza w obiegu. Instrumenty polityki pieniężnej to instrumenty jakimi posługują się banki centralne w Co to jest stop loss i jak go używać na rynku Forex celu kontroli podaży pieniądza i krótkoterminowej stopy procentowej7.

Drugim elementem wpływającym na wielkość mnożnika jest stopień utrzymywania gotówki. Ponadto banki centralne oddziaływać mogą przez perswazję (ang. moral suasion) – przekazywanie wszelkich uwag i sugestii w stronę polityki banków komercyjnych. Polega to zazwyczaj na ustnym formułowaniu przez bank centralny i rząd nieformalnych zaleceń w celu wymuszenia określonych działań. Często oddziaływanie to ma skalę znacznie szerszą – międzynarodową i wywierane jest przez międzynarodowe organizacje finansowepotrzebny przypis. Na poziom zatrudnienia bank centralny nie ma bezpośredniego wpływu, ale wywiera pośredni wpływ poprzez stopę procentową pieniądza oraz wielkość podaży. Rząd i parlament ma większy wpływ na kształtowanie poziomu zatrudnienia.

• Ekspansywna polityka monetarna zmierza do zwiększenia podaży pieniądza.
• Polityka pieniężna powinna idealnie współgrać z polityką fiskalną Rządu Narodowego.
• Spadek stóp o punkt procentowy (a w tym roku więcej nie będzie na pewno) zmniejszy ich tegoroczne zyski raptem o kilka procent.
• Płaca minimalna w państwach Unii Europejskiej waha się od 551 euro do nawet 2638 euro – wynika z danych Eurostatu.
• W ramach tych operacji, transakcje mogą być dokonywane w sposób warunkowy lub bezwarunkowy.

Działania te mają na celu nie tylko przeciwdziałanie spadkom gospodarczym, ale także wspieranie ożywienia gospodarczego po ustąpieniu kryzysu. Ośmieleni masywnym wprowadzeniem tematu obniżek stóp procentowych do przestrzeni medialnej, najbardziej „gołębi” członkowie Rady Polityki Pieniężnej mogą chcieć zacząć działać szybko. Zwłaszcza, że rynek już i tak zaczyna uwzględniać niższe stopy w wycenach instrumentów finansowych. Zresztą What Does Tonight’s Fed Rate Cut Mean For Gold and the Yen? pisaliśmy o tym ostatnio w „Subiektywnie o Finansach” – że niezależnie od tego, co mówi prezes NBP, w Radzie Polityki Pieniężnej rozkwitają nastroje „rewolucyjne”.

Podatek od darowizny i spadku w 2025 roku. Kiedy nie trzeba płacić podatku za darowiznę w najbliższej rodzinie?

– operacje otwartego rynku,– rezerwę obowiązkową,– operacje depozytowo-kredytowe. – cele strategiczne, czyli utrzymywanie stabilnego poziomu cen, ograniczenie bezrobocia, równowagę gospodarczą oraz walkę z inflacją lub deflacją;– cele pośrednie, które w sposób bezpośredni koordynowane są przez Narodowy Bank Polski;– cele operacyjne. Chce, aby stopa inflacji bazowej wynosiła około 2%.

Wartość pieniądza zmierza do jego wartości wewnętrznej

Mniej firm i osób prywatnych zaciąga pożyczki, spowalniając wzrost. Polityka monetarna (polityka pieniężna, polityka fiskalna) jest jednym z rodzajów polityki prowadzonej przez państwo w celu zapewnienia stabilności cen. W ramach polityki pieniężnej rządy podejmują działania przyczyniające się do kształtowania sytuacji gospodarczej w kraju.

Warto też pamiętać, że te wszystkie dywagacje na dłuższąmetę i tak nie przekreślają kwestii fundamentalnej. A ta jest taka, że w długim terminie wartość fiducjarnegopieniądza zmierza do zera. Obojętnie, czy jest to euro, polski złotyczy dolar amerykański. Zresztą ten ostatni jest tego najlepszym przykładem. Odczasu utworzenia Rezerwy Federalnej w grudniu 1913 roku siła nabywcza dolara spadłao 96,9%.

Kończąca się era wysokich stóp procentowych może uszczknąć też coś ze spektakularnych zysków sektora bankowego, który mocno utuczył się przez ostatnie dwa lata na wysokich stopach. Sektor bankowy zanotował rekordowy zysk netto w wysokości 27,6 mld zł, czyli o 260% wyższy niż rok wcześniej. Zysk banków wzrósł do 42 mld zł i był niemal o 52% wyższy niż w 2024 r. Teraz ta złota manna z nieba może trochę przystopować. Innym wskaźnikiem, który już reaguje na to, co w przyszłości może się dziać ze stopami procentowymi, jest kurs złotego.

Skala posługiwania się nimi zależy od szeregu uwarunkowań, mających swoje źródła w sytuacji wewnętrznej danego kraju oraz w jego powiązaniach z zagranicą. Stosowane przez bank centralny instrumenty bezpośredniego oddziaływania można podzielić na dwie grupy. Pierwsza obejmuje instrumenty wykorzystywane do kontroli rozmiarów udzielanych kredytów i Fxopen – Przegląd Maklera Forex wysokości stóp procentowych, druga zaś do swoistego rodzaju oddziaływania poprzez moralną perswazję (narzędzia informacyjne). Stabilność poziomu cen jest celem najbliższym bankom centralnym, ponieważ związany jest z kategorią pieniądza.

Bank centralny, poprzez narzędzia takie jak operacje otwartego rynku, stopa rezerw obowiązkowych czy stopa procentowa, wpływa na ilość pieniędzy w obiegu oraz koszt kredytu. W zależności od sytuacji gospodarczej, polityka pieniężna może być ekspansywna (zwiększająca podaż pieniądza) lub restrykcyjna (zmniejszająca podaż pieniądza), co ma bezpośredni wpływ na aktywność gospodarczą i poziom cen w kraju. Polityka pieniężna to jedno z narzędzi polityki państwa, które wpływa na stopy procentowe i kurs walutowy, a także na rynek finansowy i gospodarkę realną. Jej celem jest utrzymanie równowagi pieniężnej, zapobieganie inflacji i długoterminowy wzrost gospodarczy.

polityka pieniężna wyjaśniona wraz z jej celami, rodzajami i narzędziami

• Ogniwem pośrednim między zmianą podaży pieniądza a zmianą popytu globalnego jest stopa procentowa.
• Zwłaszcza, że rynek już i tak zaczyna uwzględniać niższe stopy w wycenach instrumentów finansowych.
• Prowadzi się ją poprzez podmiotowe lub przedmiotowe różnicowanie stawek oprocentowania, bądź za pomocą wyznaczania górnej lub dolnej wysokości stóp procentowych, bądź też narzucania bankom komercyjnym ściśle określonej wysokości stawek.
• – cele strategiczne, czyli utrzymywanie stabilnego poziomu cen, ograniczenie bezrobocia, równowagę gospodarczą oraz walkę z inflacją lub deflacją;– cele pośrednie, które w sposób bezpośredni koordynowane są przez Narodowy Bank Polski;– cele operacyjne.
• Zmniejsza płynność, aby zapobiec inflacji., Banki centralne stosują stopy procentowe, rezerwy bankowe oraz liczbę obligacji skarbowych, które banki muszą posiadać.

Polityka pieniężna może być ekspansywna (zwiększenie podaży pieniądza) lub restrykcyjna (zmniejszenie podaży pieniądza). Cele strategiczne to utrzymanie stabilnego poziomu cen, ograniczenie bezrobocia, równowaga gospodarki i walka z inflacją. Cele pośrednie to kształtowanie stóp procentowych i podaży pieniądza, a cele operacyjne to utrzymanie bazy monetarnej i odpowiedniego poziomu stopy procentowej.

Najbliższe posiedzenie Rady Polityki Pieniężnej odpowie na pytanie, czy już jest większość dla decyzji o obniżce stóp. Z polityką pieniężną jest tak, że w zasadzie już samo mówienie o tym, że coś się zrobi, przynosi taki efekt, jakby się to zrobiło. Dlatego opowiadanie o przyszłych obniżkach stóp procentowych (jako o przyszłości) nie ma sensu, bo wszyscy już teraz dostosowujemy swoje decyzje do tego, jakby te niższe stopy procentowe już były. „Biorąc pod uwagę ostatnie dane, można oceniać, że w najbliższym czasie może pojawić się przestrzeń do dostosowania polityki pieniężnej, czyli do obniżek stóp procentowych”.

Brak sympatii obywateli do banków dostrzegają politycy, szczególnie w roku wyborczym (w maju czekają nas wybory prezydenckie). Szymon Hołownia, marszałek Sejmu i lider Polski 2050, napisał dwa tygodnie temu, że jeśli banki nie obniżą marż i nie zaczną udzielać kredytów innowacyjnym projektom w Polsce, to od przyszłego roku trzeba będzie wrócić do wakacji kredytowych. Nie wszyscy są pewni, że mówienie o obniżkach stóp procentowych – a więc „instalowanie” ich w głowach zwykłych konsumentów oraz inwestorów (którzy zachowują się tak, jakby obniżka już nastąpiła) – to taki dobry pomysł. Przeciwniczką obniżania stóp procentowych jest od dawna prof. Joanna Tyrowicz, najbardziej „jastrzębio” nastawiona członkini Rady Polityki Pieniężnej.

Banki centralne kontrolują gospodarkę głównie poprzez politykę pieniężną, której kluczowym narzędziem jest stopa procentowa. Poprzez jej podnoszenie lub obniżanie wpływają na koszt kredytu i poziom oszczędności, co z kolei oddziałuje na konsumpcję i inwestycje. Innym narzędziem jest operacje otwartego rynku, polegające na kupnie lub sprzedaży papierów wartościowych w celu regulacji podaży pieniądza.

Także inflacja bazowa, co dla nas od dłuższego czasu jest najważniejsze. Polityka pieniężna (monetarna) stanowi, obok polityki fiskalnej, zasadniczy filar makroekonomicznej polityki państwa (Włudyka, 2007). Reforma RPP a przy okazji skrócenie kadencji prezesa. W oczach słabnie też eksport, bo z jednej strony jego opłacalność nieco zmniejsza silny złoty, a z drugiej – kiepska koniunktura jest w Niemczech.

Bankier utrzymuje tylko 20% jako rezerwę obowiązkową i płynnościową, resztę odpożycza i zapisuje klientowi B na rachunku bieżącym (wkład pochodny). Tamten bank zostawia 20% na rezerwy i kreuje kolejny kredyt. Istnieje kilka mechanizmów polityki pieniężnej do prowadzenia tego typu ekspansywnej lub restrykcyjnej polityki, jak np. Zróżnicowanie wskaźnika gotówki, modyfikacja stałych placówek czy prowadzenie operacji na otwartym rynku.